Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια ενδοκρινική παθολογία που αναπτύσσεται σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη και παγκρεατική δυσλειτουργία. Συνοδεύεται από επίμονη υπεργλυκαιμία. Οι ασθενείς διψούν συνεχώς, παραπονιούνται για συχνή κένωση της κύστης. Η ασθένεια βασίζεται στην έλλειψη της δικής της ινσουλίνης σε φόντο αυξημένου επιπέδου γλυκόζης. Συχνά στο πλαίσιο του διαβήτη, η όρεξη διαταράσσεται, η γενική ευημερία επιδεινώνεται, οι πληγές και τα έλκη επουλώνονται κακώς. Η ασθένεια είναι χρόνια, χαρακτηρίζεται από συνεχή εξέλιξη. Η έλλειψη θεραπείας είναι γεμάτη με εγκεφαλικό επεισόδιο, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή και σημαντική μείωση της οπτικής οξύτητας. Μια απότομη διακύμανση του σακχάρου στο αίμα μπορεί να προκαλέσει υπερ- ή υπογλυκαιμικό κώμα.
συμπτώματα
Ο σακχαρώδης διαβήτης αναπτύσσεται ύπουλα, στα αρχικά στάδια δεν μπορεί να εμφανιστούν συγκεκριμένα συμπτώματα. Συχνά μια παράβαση ανακαλύπτεται τυχαία στον επόμενο προγραμματισμένο έλεγχο.
Η εξέλιξη της νόσου οδηγεί σε παράπονα για:
- δίψα και ξηροστομία
- αυπνία
- Κράμπες στα κάτω άκρα
- κνησμός του δέρματος
- αναπηρία
- μειωμένη συναισθηματική αστάθεια
- άφθονη και συχνοουρία
- αυξημένη όρεξη
- ξηρότητα του δέρματος και των βλεννογόνων, γεμάτη ρωγμές, ελκώδεις βλάβες
- μείωση της οπτικής οξύτητας.
Οι αναγεννητικές διαδικασίες επιβραδύνονται: πληγές, έλκη, κοψίματα επουλώνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ευαισθησία στα πόδια μειώνεται σε σημείο πλήρους μουδιάσματος. Η εξέλιξη της παχυσαρκίας είναι δυνατή. Καθώς η ασθένεια εξαπλώνεται, οι τρίχες στα πόδια αρχίζουν να πέφτουν, ενώ οι τρίχες στο δέρμα του προσώπου μπορεί να αυξηθούν. Σχηματίζονται ξανθώματα στο σώμα - μικροί κίτρινοι σχηματισμοί.
Το ουρογεννητικό σύστημα υποφέρει συχνά: η αιδοιοκολπίτιδα διαγιγνώσκεται συχνά στις γυναίκες και η βαλανοποσθίτιδα στις γυναίκες. Οι μεταβολικές διεργασίες διαταράσσονται, η άμυνα του οργανισμού μειώνεται, το σώμα γίνεται λιγότερο ανθεκτικό στις μολυσματικές βλάβες. Η παρατεταμένη έλλειψη ιατρικής φροντίδας μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση. Αυτό συνοδεύεται από παράπονα για πόνο στις αρθρώσεις και τη σπονδυλική στήλη, παραμόρφωση των οστών και παραβιάσεις της ακεραιότητάς τους.
αιτίες
Ο σακχαρώδης διαβήτης συνοδεύεται από αντίσταση των ιστών στην ινσουλίνη. Αυτό σημαίνει ότι είναι λιγότερο ευαίσθητα στις επιδράσεις της ινσουλίνης. Ταυτόχρονα, το επίπεδο ινσουλίνης στο πλάσμα του αίματος συχνά παραμένει εντός των φυσιολογικών ορίων και το επίπεδο σακχάρου αυξάνεται σημαντικά. Η νόσος διαγιγνώσκεται συχνά σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας.
Οι παράγοντες που προδιαθέτουν για την πρόκληση τραυματισμού περιλαμβάνουν:
- κληρονομική προδιάθεση
- διατροφικά λάθη
- καρδιαγγειακές παθήσεις
- χρόνιο στρες
- Ανεπάρκεια του φλοιού των επινεφριδίων
- υπέρβαρος
Ο διαβήτης μπορεί να αναπτυχθεί στο πλαίσιο της παρατεταμένης χρήσης ορισμένων ομάδων φαρμάκων.
αντίσταση στην ινσουλίνη
Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια παθολογική κατάσταση που βασίζεται στους μηχανισμούς ανάπτυξης του σακχαρώδους διαβήτη. Στο σώμα, η ευαισθησία των ιστών στις επιδράσεις της ινσουλίνης μειώνεται. Μπορεί να μην υπάρχουν συγκεκριμένα συμπτώματα. Ο τραυματισμός συνοδεύεται από παχυσαρκία και αυξημένη αρτηριακή πίεση.
Η εξέλιξη της λιπώδους ηπατώσεως του ήπατος σημειώνεται σε ασθενείς, μπορεί να σχηματιστούν υπερμελάγχρωση στο δέρμα: μαύρη ακάνθωση. Για να εντοπίσετε μια παραβίαση, είναι απαραίτητο να κάνετε μια εξέταση αίματος για γλυκόζη και ινσουλίνη και να ελέγξετε τον δείκτη HOMA. Η βάση της θεραπείας είναι η διόρθωση της διατροφής, η μέτρια σωματική δραστηριότητα.
υπέρβαρος
Τα παχύσαρκα άτομα κινδυνεύουν: Ο λιπώδης ιστός μπλοκάρει την ευαισθησία του ιστού στη δράση της ινσουλίνης. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη της νόσου. Το υπερβολικό βάρος εντοπίζεται από πάνω από το 89% των διαβητικών. Η αιτία μιας τέτοιας παραβίασης μπορεί να είναι η διατήρηση ενός καθιστικού τρόπου ζωής, η κληρονομική προδιάθεση, οι μεταβολικές διαταραχές. Απαιτείται ιατρική διόρθωση, μελέτη της ψυχικής κατάστασης, επιλογή κατάλληλης δίαιτας.
όγκος του παγκρέατος
Οι όγκοι του παγκρέατος μπορεί να προκαλέσουν διαβήτη σε άτομα διαφορετικών ηλικιών. Τυπικά, αυτά τα νεοπλάσματα είναι καλοήθη και δεν προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα έως ότου γίνουν μεγάλα. Η έλλειψη έγκαιρης θεραπείας είναι γεμάτη με τη μετατροπή ενός καλοήθους όγκου σε κακοήθη. Ταυτόχρονα, εμφανίζονται συμπτώματα γενικής δηλητηρίασης, παρατηρείται συμπίεση των γύρω οργάνων, υποφέρουν τα αγγεία και οι νευρικές απολήξεις.
Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, περιλαμβάνονται οι ακόλουθες διαγνωστικές μελέτες:
- δείκτες όγκου
- Η αξονική τομογραφία
- απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού
- παρακέντηση
- βιοψία
Το πρωτόκολλο θεραπείας επιλέγεται μεμονωμένα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση. Με κακοήθεια της παθολογικής διαδικασίας, συνταγογραφούνται επιπλέον χημειοθεραπεία και ακτινοβολία.
Καθιστική ζωή
Τα μιτοχόνδρια, οι ενεργειακοί σταθμοί κάθε κυττάρου του σώματος, υποφέρουν από κινητική ανεπάρκεια. Αυτό οδηγεί σε διαταραχή στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων, επιδείνωση της διάθεσης και τάση για κατάθλιψη. Πολλοί ασθενείς με διαβήτη είναι επιρρεπείς στο άγχος και σπάνια ασκούνται. Ακόμη και οι καθημερινές 15λεπτες προπονήσεις μπορούν να ενεργοποιήσουν τις μεταβολικές διεργασίες, να βελτιώσουν την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη και να μειώσουν τον κίνδυνο διαβήτη. Εάν δεν είναι δυνατή η καθημερινή εξάσκηση, εμφανίζεται το περπάτημα στον καθαρό αέρα με γρήγορο ρυθμό. Συνιστάται να πηγαίνετε μια βόλτα και να βρίσκεστε στον καθαρό αέρα για τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα.
καρδιαγγειακές παθήσεις
Υπό την επίδραση καρδιαγγειακών παθήσεων, η ευαισθησία των ιστών στην ινσουλίνη μειώνεται και ο κίνδυνος εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη αυξάνεται.
Η μεγαλύτερη επαγρύπνηση πρέπει να επιδεικνύεται από άτομα που έχουν διαγνωστεί με τέτοιες διαταραχές:
- αθηροσκλήρωση
- αρτηριακή υπέρταση
- στεφανιαία νόσος.
Η IHD είναι μια βλάβη του μυοκαρδίου που εμφανίζεται όταν η παροχή αίματος στους καρδιακούς μυς είναι ανεπαρκής. Είναι η πιο κοινή αιτία θανάτου σε ποσοστό άνω του 75%. Συχνότερα παρατηρείται σε ασθενείς με υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, υποδυναμία, παχυσαρκία, καθώς και σε καπνιστές. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται τα αίτια της νόσου έγκαιρα και να υποβάλλονται τακτικά σε εξετάσεις από καρδιολόγο.
Λάθος δίαιτα
Βασικός παράγοντας είναι η διατροφή των ατόμων με διαβήτη. Τείνουν να τρώνε υπερβολικά και ταυτόχρονα υποφέρουν από ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά. Συχνά έχουν έλλειψη τέτοιων βασικών ουσιών:
- Ορυκτά όπως χρώμιο, σελήνιο, μαγγάνιο, σίδηρος, ψευδάργυρος, χαλκός
- πολυακόρεστα λιπαρά οξέα - υγιή λίπη από άγρια ψάρια, γκι, φυτικά έλαια ψυχρής έκθλιψης υψηλής ποιότητας
- Πρωτεΐνη που είναι το δομικό στοιχείο για νέα κύτταρα και ιστούς
- Λιποδιαλυτές ουσίες: βιταμίνες A, E, D.
Η διατροφή συχνά κυριαρχείται από απλούς υδατάνθρακες και σάκχαρα, που επηρεάζουν αρνητικά την εντερική μικροχλωρίδα και μειώνουν τις προστατευτικές ιδιότητες του οργανισμού. Όταν μια υπερβολική ποσότητα ζάχαρης και υδατανθράκων εισέρχεται στο σώμα, προκαλεί αυξήσεις της γλυκόζης και υπερφορτώνει το πάγκρεας.
ενδοκρινικές παθήσεις
Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να αναπτυχθεί στο πλαίσιο των ενδοκρινικών ασθενειών:
- παγκρεατίτιδα
- ανεπάρκεια της υπόφυσης
- υποθυρεοειδισμός
- υπερθυρεοειδισμός
- θυρεοτοξίκωση
- Δυσλειτουργία των επινεφριδίων.
Σε αυτή την περίπτωση, απαιτείται μια πολύπλοκη δράση για τη βασική αιτία που προκάλεσε διαβήτη. Οι ασθενείς συχνά συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα: μαθήματα ή περιοδικά. Είναι επίσης σημαντικό να εξαλειφθεί η πηγή του στρες και να ομαλοποιηθεί ο ύπνος. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η επαρκής πρόσληψη ιωδίου, σεληνίου, ψευδαργύρου και σιδήρου για να διασφαλιστεί η κανονική λειτουργία των ενδοκρινών αδένων.
μεταδοτικές ασθένειες
Η εκδήλωση του σακχαρώδη διαβήτη συχνά παρατηρείται με μια μακροχρόνια προοδευτική λοιμώδη νόσο:
- έρπης
- ιογενής ηπατίτιδα
- έρπης
Οι χρόνιες λοιμώξεις αποδυναμώνουν την άμυνα του οργανισμού και τον κάνουν πιο ευαίσθητο σε άλλες ασθένειες. Η κύρια εκδήλωση της ηπατίτιδας μπορεί να γίνει σύμπτωμα μιας ιογενούς νόσου. Σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να εργαστείτε για τη βασική αιτία - την πηγή μόλυνσης - και να μειώσετε το ιικό φορτίο στο σώμα. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε αντιιικά φάρμακα, ανοσοδιεγερτικά, φάρμακα για συμπτωματική διόρθωση.
φαρμακευτική αγωγή
Επίσης, ορισμένες ομάδες φαρμάκων μπορούν να προκαλέσουν την εκδήλωση διαβήτη σε ηλικιωμένους ή μεσήλικες.
Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα που λαμβάνουν:
- συνθετικά κορτικοστεροειδή
- διουρητικά
- κυτταροστατικά
Τα φάρμακα μπορούν να λαμβάνονται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Εάν τα φάρμακα προκαλούν αντίσταση στην ινσουλίνη με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη, συνιστάται να επανεξετάσετε το ραντεβού, να προσαρμόσετε τη δόση και να επιλέξετε εναλλακτικά μέσα για την αντικατάστασή του. Δεν είναι δυνατό να συνταγογραφηθεί ανεξάρτητα ή να διακοπεί η λήψη φαρμάκων, καθώς αυτό μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της υποκείμενης νόσου, για τη θεραπεία της οποίας συνιστώνται τα περιγραφόμενα φάρμακα.
Χρόνια επινεφριδιακή ανεπάρκεια
Η ανεπάρκεια των επινεφριδίων συχνά οδηγεί στην ανάπτυξη διαβήτη. Εμφανίζεται σε ασθενείς με ανεπαρκή έκκριση ορμονών από τα επινεφρίδια. Χαρακτηριστικά συμπτώματα: χάλκινη μελάγχρωση στο δέρμα, στους βλεννογόνους, αδυναμία, έμετος, διάρροια, μειωμένη συνείδηση. Συνοδεύεται από διαταραχές νερού και ηλεκτρολυτών, δυσλειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος. Η θεραπεία πραγματοποιείται με πολύπλοκο τρόπο: η αιτία εξαλείφεται, χρησιμοποιούνται κορτικοστεροειδή, συμπτωματικά φάρμακα.
Πιθανές επιπλοκές
Η έλλειψη έγκαιρης θεραπείας του σακχαρώδη διαβήτη είναι γεμάτη με τέτοιες επιπλοκές:
- Διαβητική αγγειοπάθεια - αυξημένη αγγειακή διαπερατότητα, αυξημένος κίνδυνος θρόμβωσης, καρδιαγγειακές παθήσεις.
- Διαβητικό πόδι - εμφανίζεται στο πλαίσιο της μειωμένης κυκλοφορίας του αίματος στα κάτω άκρα.
- Τροφικά έλκη στα κάτω άκρα.
- Η διαβητική πολυνευροπάθεια, μια ασθένεια που προσβάλλει τα περιφερικά νεύρα, εμφανίζεται σε περισσότερο από το 70% των ασθενών με διαβήτη. Με την πάροδο του χρόνου, η πολυνευροπάθεια μπορεί να μετατραπεί σε νευροπάθεια. Αυτή η επιπλοκή είναι σπάνια, αλλά απαιτεί έγκαιρη, ποιοτική ιατρική φροντίδα.
- Διαβητική νεφροπάθεια, η οποία επηρεάζει την παροχή αίματος στα νεφρικά αγγεία και αυξάνει την πιθανότητα νεφρικής ανεπάρκειας.
- Το διαβητικό κώμα είναι η πιο επικίνδυνη επιπλοκή που σχετίζεται με τον θάνατο.
Η υπεργλυκαιμία εμφανίζεται όταν το σάκχαρο στο αίμα αυξάνεται σημαντικά. Αυτό συνοδεύεται από αδυναμία, γενική κακουχία, απώλεια όρεξης, πονοκέφαλο. Εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, ο ασθενής θα αρχίσει να αισθάνεται άρρωστος, ο εμετός θα μυρίζει σαν ασετόν. Ανακουφίζει από τον πόνο στην κοιλιά, μειώνει την αρτηριακή πίεση. Προκειμένου να αποφευχθούν επικίνδυνες επιπλοκές, είναι σημαντικό να ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία της αντίστασης στην ινσουλίνη / σακχαρώδη διαβήτη και να παρακολουθείτε συνεχώς τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Είναι αδύνατο να επιλέξετε μόνοι σας φάρμακα, αφού μπορεί να μην έχουν το σωστό θεραπευτικό αποτέλεσμα και να προκαλέσουν επιπλοκές.
Με ποιον γιατρό να απευθυνθώ
Στα πρώτα συμπτώματα του διαβήτη, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν ενδοκρινολόγο. Ο γιατρός διενεργεί μια ολοκληρωμένη διάγνωση χρησιμοποιώντας εργαστηριακές και ενόργανες τεχνικές και καθορίζει τον βαθμό εξέλιξης της νόσου. Στο μέλλον, μπορεί να απαιτηθούν διαβουλεύσεις με άλλους γιατρούς: καρδιολόγο, διατροφολόγο, ογκολόγο, γυναικολόγο. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε όλες τις εντολές του γιατρού και να αποφεύγετε την αυτοθεραπεία.
διάγνωση
Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο γιατρός συνταγογραφεί μια ολοκληρωμένη διάγνωση:
- σάκχαρο αίματος με άδειο στομάχι
- Σώματα κετόνης και ζάχαρη στα ούρα
- γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη
- C-πεπτίδιο
- ινσουλίνη
- τεστ ανοχής γλυκόζης.
Για τον προσδιορισμό του σακχάρου στα ούρα χρησιμοποιούνται ειδικές δοκιμαστικές ταινίες. Για την έγκαιρη ανίχνευση των επιπλοκών του σακχαρώδους διαβήτη, συνιστάται η διεξαγωγή υπερηχογραφήματος των νεφρών και ρεοβασογραφίας των άκρων, καθώς και έλεγχος της δομικής και λειτουργικής κατάστασης του εγκεφάλου.
θεραπευτική αγωγή
Το πρωτόκολλο θεραπείας επιλέγεται ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Λαμβάνεται υπόψη η ηλικία και τα συνοδά χρόνια, σωματικά νοσήματα. Η θεραπεία πραγματοποιείται εφ' όρου ζωής, ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται υπό τη συνεχή επίβλεψη ενός ενδοκρινολόγου. Στο πρώτο στάδιο αναθεωρούν τη διατροφή και μειώνουν τον αριθμό των γευμάτων.
Δύο γεύματα την ημέρα χωρίς σνακ είναι ιδανικά. Το πρωινό με υγιεινά λιπαρά, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες μπορεί να ληφθεί από λαχανικά. Τα αρτοσκευάσματα, οι πηγές ζάχαρης και άλλοι απλοί υδατάνθρακες εξαλείφονται εντελώς από τη διατροφή. Οι μερίδες είναι μικρές και παρέχουν κορεσμό λόγω της ισορροπημένης σύνθεσης και της παρουσίας λίπους.
Η διόρθωση φαρμάκων περιλαμβάνει τη χρήση τέτοιων ομάδων φαρμάκων:
- υπογλυκαιμικούς παράγοντες
- Φάρμακα για την αποκατάσταση της ροής του αίματος και της μικροκυκλοφορίας
- Φάρμακα για την υψηλή αρτηριακή πίεση (εάν ενδείκνυται)
Το θεραπευτικό σχήμα επιλέγεται μεμονωμένα και συχνά συμπληρώνεται με σύμπλοκα βιταμινών-μετάλλων, αμινοξέα: ταυρίνη, γλυκίνη. Τα φάρμακα δεν θα βοηθήσουν στην πλήρη εξάλειψη του προβλήματος. Ο ασθενής πρέπει να τηρεί υπεύθυνη στάση απέναντι στη διόρθωση του τρόπου ζωής και τη συμμόρφωση με όλες τις ιατρικές συστάσεις.
Οι ασθενείς με διαβήτη παρουσιάζουν μέτρια σωματική δραστηριότητα. Αυτό θα αποφύγει την περαιτέρω εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας και την ανάπτυξη επιπλοκών. Συνιστάται καθημερινό περπάτημα, γιόγκα, κολύμπι, γυμναστική, ασκήσεις αναπνοής. Η καλύτερη επιλογή - μαθήματα υπό την επίβλεψη ενός εκπαιδευτή. Συνιστάται να συζητήσετε εκ των προτέρων τον όγκο των χρεώσεων με τον γιατρό.
πρόληψη
Για την πρόληψη του διαβήτη, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τη διατροφή, να ομαλοποιείτε το σωματικό βάρος, να εξαλείψετε την πηγή του στρες, να αποκαταστήσετε τη λειτουργία, να ξεκουραστείτε και να κοιμηθείτε. Είναι σημαντικό να αναθεωρήσετε τη διατροφή σας, να συμπεριλάβετε επαρκείς ποσότητες υγιεινών λιπών και φυτικών ινών και να μειώσετε τους απλούς υδατάνθρακες. Είναι σημαντικό να αποκαταστήσετε τον ύπνο: πηγαίνετε για ύπνο το αργότερο στις 23: 00, κοιμηθείτε σε ένα σκοτεινό, δροσερό δωμάτιο.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη σωματική δραστηριότητα: καθημερινό περπάτημα στον καθαρό αέρα, τρέξιμο, γρήγορο περπάτημα, κολύμπι και κάθε άλλο κατάλληλο, εφικτό είδος σωματικής δραστηριότητας. Η σωματική αδράνεια είναι απαράδεκτη και μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της αντίστασης στην ινσουλίνη. Οι αναπνευστικές ασκήσεις είναι χρήσιμες: pranayama, Buteyko αναπνοή για να διασφαλιστεί η επαρκής οξυγόνωση των ιστών.
Τα άτομα και οι ομάδες κινδύνου συνιστάται να παρακολουθούν τους δείκτες γλυκόζης και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, ινσουλίνης. Με το πρώτο σημάδι παραβίασης, αρνηθείτε την αυτοθεραπεία και επικοινωνήστε με έναν έμπειρο ενδοκρινολόγο.
Η πρόγνωση για ασθενείς που έχουν ζητήσει άμεση ιατρική φροντίδα και αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι συνήθως ευνοϊκή. Μπορείτε να ζήσετε μια μακρά, ποιοτική ζωή χωρίς να εκτεθείτε στις επικίνδυνες επιπλοκές της νόσου. Η έλλειψη θεραπείας οδηγεί σε μείωση του προσδόκιμου ζωής και οξείες/χρόνιες επιπλοκές.